علائم اوتیسم در نوزادان معمولاً در سنین 5 تا 6 سالگی به اوتیسم مبتلا می شوند، اما اوتیسم را می توان در نوزادان 12 ماهگی نیز تشخیص داد. در واقع، برخی از رفتارهای مرتبط با اوتیسم مانند مشکلات در برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی، ممکن است از همان سنین پایین‌تر نیز قابل مشاهده باشد. تشخیص زودهنگام می‌تواند کمک زیادی به مداخله‌های درمانی و پیشگیری از مشکلات پیچیده‌تر در آینده کند.

یکی از بیماری ها و اختلالاتی که در میان کودکان رواج داشته و معمولا خانواده ها به سختی می تواند آن را تشخیص دهند اختلال اوتیسم در کودکان است که به دلیل اینکه این اختلال علائم کاملا واضحی مانند برخی دیگر از بیماری ها را ندارد نمی شود به راحتی آن را تشخیص داد. در این مقاله علائم اوتیسم در نوزادان در کودکان آمده است:

علائم اوتیسم در نوزادان

توجه داشته باشید که علائمی که در ادامه ذکر شده است باید توسط پزشک تشخیص داده شود و به دلیل داشتن چند عامل زیر نمی توان تصور کرد کودک دچار اختلال اوتیسم است.

1. عدم برقراری تماس چشمی: یکی از عوامل اصلی در تشخیص اولیه اوتیسم در نوزادان عدم تمایل به برقراری تماس چشمی با والدین یا اطرافیان است.
2. عدم پاسخ به نام یا صداها: نوزادانی که به اوتیسم مبتلا هستند، ممکن است به اسم خود یا صداهای اطراف واکنش نشان ندهند، که البته ممکن است به دلایل مختلفی صورت بگیرد و باید توسط دکتر بررسی شود تا مشکل در شنوایی کودک نباشد.
3. عدم علاقه به بازی‌های تعامل: کودک اوتیسم از فعالیت هایی که نیاز به تعامل دارد خودداری می کند.
4. عدم واکنش به احساسات دیگران: نوزادانی که به اوتیسم مبتلا هستند، ممکن است نسبت به احساسات دیگران، مانند لبخند یا گریه دیگران، واکنشی نشان ندهند.
5. رفتارهای تکراری: رفتارهای تکراری نیز می تواند علائم اوتیسم در نوزادان باشد اما باید توجه داشته باشید تکرار بخشی از یادگیری نیز هست بنابراین باید این رفتارها توسط روانشناس یا متخصص بررسی شود.
6. تأخیر در تکلم و زبان: کودکانی که دارای اختلال اوتیسم هستند خیلی دیرتر از سایر هم سن و سالان خود به زبان می آیند و بنابراین این نیز می تواند یکی دیگر از علائم اوتیسم در نوزادان برای شناخت این اختلال در کودکان مبتلا باشد گرچه صرفا با مشاهده یک علامت و نشانه هم نمی توان به اوتیسم کودکان پی برد و نیاز به آزمایشات بیشتر می باشد.
7. مشکلات عضلانی: کودکان درگیر با این اختلال معمولا مشکلات عضلانی نیز دارند مثلا در هنگام راه رفتن و با انجام کارهای دیگر عضلات پا و یا دست آن ها به خوبی آن ها را یاری نمی کند.

پیشنهاد مشاور: 37 علائم اوتیسم در کودکان که کسی به شما نمی گوید!

تشخیص اوتیسم در نوزادان به کمک ارزیابی‌های پزشکی و روان‌شناسی انجام می‌شود. معمولاً پزشکان از سوالات ویژه‌ای برای ارزیابی رشد اجتماعی، ارتباطی و رفتاری کودک استفاده می‌کنند، بنابراین توصیه ما این است که حتما در تشخیص از پزشک کودکان کمک بگیرید.

والدین باید دقت کنند که درمان این اختلال از اوتیسم در کودک تا سن 3 سالگی می تواند به صورت خیلی مطلوب تری انجام گیرد لذا در صورت مشاهده موارد گفته شده باید سریعا اقدام نمایند.

برای کمک به بهبود توانمندی‌های اجتماعی و شناختی فرزندتان، استفاده از روش‌های نوین درمانی مانند ریهاکام و لورتا در مجموعه ستاره ایرانیان می‌تواند تأثیر بسزایی در تسهیل فرایند رشد و توسعه مهارت‌های اوتیسمی کودک شما داشته باشد. برای صحبت با برترین روانشناسان کودک و نوجوان و استفاده از برترین دستگاه ها می توانید با شماره های 02122354282 و 02188422495 تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.

 

منبع: علائم اوتیسم در نوزادان

 

 

 

 

حتما شنیده اید که ریشه اکثر مشکلات بزرگسالان در کودکی آن هاست. متاسفانه یا خوشبختانه دوران کودکی یکی از مهم‌ترین مراحل رشد انسان است که در آن شخصیت، عواطف و رفتارهای اساسی شکل می‌گیرد. در سنین مختلف کودک چالش های متفاوتی را برای خود و والدینش ایجاد می کند. در این شرایط نقش مشاور کودک برحسته است و کمک می کند تا کودک این مراحل را در سلامت کامل پشت سر بگذارد.

اگر کودک شما از مشکلاتی مانند کمبود تمرکز، اضطراب اجتماعی، رفتارهای تکانشی یا اختلالات خواب رنج می‌برد، مشاوره کودک می‌تواند به‌عنوان یک راهکار مؤثر و ایمن در درمان این مشکلات باشد. در این مقاله گام به گام با اهمیت مشاوره کودک و روند جلسه اول مشاوره کودک و بعد از آن آشنا می شویم.

مشاوره کودک چیست؟

مشاور کودک متخصصی حرفه‌ای در زمینه روان‌شناسی کودک و نوجوان است که به والدین و کودکان کمک می‌کند تا مشکلات رفتاری، عاطفی و اجتماعی را شناسایی و حل کنند. این افراد با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های علمی، به کودکان کمک می‌کنند تا با چالش‌های زندگی خود بهتر کنار بیایند. وظایف مشاوره کودک شامل موارد زیر است:

1. ارزیابی مشکلات کودک
2. درمان مشکلات رفتاری: کمک به کودکان در مواجهه با مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، پرخاشگری یا نافرمانی.
3. حمایت از خانواده‌ها: ارائه راهکار به والدین برای مدیریت بهتر رفتارهای کودک و بهبود روابط خانوادگی.
4. آموزش مهارت‌های اجتماعی: کمک به کودکان برای بهبود تعاملات اجتماعی و ایجاد روابط مثبت با دیگران.
5. مداخله در بحران‌ها: کمک به کودکانی که تحت تأثیر مسائل خاصی مانند طلاق، مرگ عزیزان یا حوادث ناگوار قرار گرفته‌اند.

 

چه زمانی باید به مشاور کودک مراجعه کنیم؟

این سوال بسیاری از والدین است. در شرایط زیر باید به مشاوره کودک و نوجوان (با توجه به سن فرزندتان) مراجعه کنید:

• مشکلات عاطفی و روانی کودک ( اضطراب، وسواس، افسردگی و عزت نفس پایین)
• مشکلات رفتاری (پرخاشگری، آسیب به خود یا دیگران، بیش فعالی و کم توجهی، نافرمانی از والدین و معلمان)
• مشکلات آموزشی و تحصیلی
• مشکلات اجتماعی ( قربانی قلدری شدن در مدرسه، انزوا، ناتوانی در ارتباط با دیگران)
• تغییرات یا بحران‌های زندگی ( طلاق، تغییر محل زندگی یا فوت عزیزان)
• مشکلات خاص ( اوتیسم، اختلال دو قطبی، مشکلات خواب و تغذیه)

بسیاری از والدین ممکن است تصور کنند که مشکلات کودکان به مرور زمان حل می‌شود. اما برخی مسائل نیاز به توجه و مداخله حرفه‌ای دارند.

پیشنهاد مشاور: تنها خوابیدن کودک

تشخیص اختلالات چگونه انجام می شود؟

در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان چند راه برای تشخیص اختلالات فرزند عزیز شما وجود دارد که در ادامه جداگانه به هرکدام پرداخته شده است:

1. بررسی بالینی: این روش که کلاسیک و قدیمی ترین روش است که شامل بررسی تاریخچه تولد، سابقه بیماری‌های جسمی، روانی یا اختلالات ژنتیکی در خانواده، روند رشد کودک، بررسی محیط کودک و مشاهده بالینی کودک است.
2. نقشه مغزی: این روش به روزترین روش در ارزیابی مشکلات عصبی-شناختی و روان‌شناختی کودکان است که از نظر علمی ثابت شده است. توجه داشته باشید که نقشه مغزی برای کودکان بالای 6 سال استفاده می شود. این روش بیش‌فعالی، اختلالات یادگیری، اوتیسم، اختلالات اضطرابی و افسردگی، تروما، مشکلات خواب و تشنج و صرع را تشخیص می دهد.
3. تشخیص اختلالات کودک با نقاشی: نقاشی زبان غیرکلامی کودک است و نشان‌دهنده دیدگاه او نسبت به خود، دیگران و محیط اطرافش می‌باشد، به همین دلیل اهمیت زیادی دارد. تحلیل نقاشی زیر نظر روانسنج متخصص انجام می شود. کودکان معمولاً احساسات ناخودآگاه، اضطراب‌ها، ترس‌ها یا حتی تجربه‌های آسیب‌زا را در نقاشی‌های خود نشان می‌دهند.
4. پکیج تست های تشخیصی: پکیج تست‌های تشخیصی کودکان شامل مجموعه‌ای از آزمون‌ها و ابزارهای استاندارد است که برای ارزیابی وضعیت روان‌شناختی، رفتاری، رشدی و شناختی کودکان طراحی شده‌اند. تحلیل این تست ها نیز در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان زیر نظر روانسنج متخصص انجام می شود.

اگر نمی دانید کدام روش مناسب کودک شماست، بهتر است با مشاور کودک صحبت کنید. بهترین مشاور کودک به شما کمک می کند تا با توجه به مشکلات رفتاری، عاطفی، شناختی و تحصیلی، اجتماعی و ارتباطی بهترین گزینه را انتخاب کنید. توجه داشته باشید که هر کودک با دیگری متفاوت است بنابراین نمی توان یک درمان مشخص را برای همه به کار برد.

برای صحبت با برترین روانشناسان کودک و نوجوان می توانید با شماره های 02122354282 و 02188422495 تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.

 

برای مطالب بیشتر :

منبع : مشاوره کودک

 

 

 

 

آموزش تنها خوابیدن کودک فرایندی، زمان بر است و به انرژی زیادی نیاز دارد. بهترین کار این است که به صورت درست و روانشناسی این کار را انجام دهید. در ادامه مراحل و نکات مهم برای آموزش این مهارت ارائه شده است.

سن تنها خوابیدن کودک

بسیاری از متخصصان توصیه می‌کنند که نوزادان می‌توانند از 6 ماهگی به بعد به خوابیدن مستقل عادت کنند، زیرا در این سن، بیشتر نوزادان می‌توانند دوره‌های طولانی‌تر خواب را بدون نیاز به تغذیه شبانه تحمل کنند. خوابیدن جداگانه ممکن است شامل قرار دادن تخت نوزاد در اتاق خودش یا جدا شدن از تخت والدین باشد، میزان جدا شدن بستگی به نیاز های کودکتان نیز دارد.

نشانه های زیر به شما ثابت می کند که کودک شما آماده جدا شدن است:

• اگر نوزاد بدون وقفه‌های متعدد در طول شب می‌خوابد، احتمالاً آماده یادگیری خواب مستقل است.
• زمانی که نوزاد دیگر نیاز به چندین وعده تغذیه در شب ندارد، آموزش خواب مستقل آسان‌تر خواهد بود.
• اگر نوزاد در محیط خواب خود احساس امنیت دارد، این می‌تواند نشانه خوبی باشد.

 

 مراحل جدا کردن کودک

 1.آماده سازی ذهنی

اگر کودک به سنی رسیده است که می توانید با او حرف بزنید، درباره اهمیت خوابیدن به‌صورت مستقل صحبت کنید. از زبان ساده و متناسب با سن او استفاده کنید و توضیح دهید که این مرحله‌ای از بزرگ‌شدن است.

 2. ایجاد محیطی دلپذیر

مطمئن شوید که اتاق کودک فضایی آرام و امن دارد. از رنگ‌های ملایم، نور مناسب و دمای متعادل استفاده کنید. حتما عروسک مورد علاقه اش را در کنار او قرار دهید و قبل از خواب به او شب بخیر بگویید و او را ببوسید.

اگر کودک شما به طور مداوم با مشکلات خوابیدن تنها مواجه است و این مشکلات از حد طبیعی فراتر می‌رود، مراجعه به روان‌شناس کودک می‌تواند کمک بزرگی برای شناسایی علل این مشکلات و حل آن‌ها باشد. رزرو وقت و صحبت با برترین مشاوران کودک با شماره های 02122354282و 02122247100و 09035673050 و 09108347597 امکان پذیر است.

3. روتین شبانه

فعالیت‌های منظم قبل از خواب، مانند حمام گرم، خواندن داستان یا لالایی خواندن، به کودک کمک می‌کند که بدنش برای خواب آماده شود. انجام روتین در خواب کودک تاثیر زیادی دارد. از گوشی و تلویزیون قبل از خواب خودداری کنید. حتما ساعت خواب معینی داشته باشید حتی اگر در خانه خود نیستید.

4. آموزش تدریجی

اگر کودک شما با جدایی ناگهانی مخالفت کرد و شب ادراری یا علائم دیگر را تجربه کرد سعی کنید این روند را تدریجی کنید به طور مثال ابتدا کنار تخت کودک بنشینید تا احساس امنیت کند. هر شب فاصله خود را بیشتر کنید تا در نهایت او بتواند به‌تنهایی بخوابد. اگر نصف شب پیش شما امد با او به تختش برگردید و کنارش بنشینید تا احساس آرامش کند.

5. صبور باشید

طبیعی است که کودک ابتدا مقاومت کند. صبور باشید و برنامه خود را ادامه دهید و ناامید نشوید. حتما با همسرتان یک روش را پیش بگیرید.

به یاد داشته باشید که هر نوزادی منحصربه‌فرد است، بنابراین برخی ممکن است زودتر یا دیرتر از دیگران برای خواب مستقل آماده شوند.

6. کودک را قبل از خواب بغل کنید

بسیاری از والدین این اشتباه را مرتکب می شوند که فکر می کنند نباید نوزاد خود را قبل از خوابیدن در آغوش بگیرند یا در آغوش بگیرند. اینطور نیست! من همیشه توصیه می کنم که کودک شما قبل از خواب مدتی آرام را در آغوش یکی از عزیزانش بگذراند.

نکته خیلی مهم این است که کودکتان را قبل از خواب تسکین ندهید به این شکل کودک احساس می کند که چیز بدی در انتظارش است و نگران تر می شود.

مهم است که در زمان مناسب به گریه های کودک پاسخ دهید، اگر خیلی سریع به سراغ نوزادتان بروید، او یاد نمی گیرد که تنها بخوابد. اگر کودکتان را برای مدت طولانی رها کنید تا گریه کند، آنقدر مضطرب می‌شود که خوابیدن برای او سخت و حتی غیرممکن است.

 

7. عدم تغییر محیط خواب

هرگونه تغییر در محیط خواب، مانند تغییر در تخت یا وسایل اتاق، می‌تواند باعث اضطراب کودک شود. از تغییرات ناگهانی اجتناب کنید.

8. نظارت از راه دور

در صورتی که کودک به تنهایی نمی‌خوابد یا نگران او هستید، از یک دستگاه مانیتور خواب برای نظارت بر او استفاده کنید.

9. تدوام و ارزیابی مداوم

ارزیابی پیشرفت کودک در طول زمان مهم است. اگر کودک همچنان به سختی به خواب می‌رود، ممکن است نیاز به تغییر روش‌ها داشته باشید.

اگر کودک شما به طور مداوم با مشکلات خوابیدن تنها مواجه است و این مشکلات از حد طبیعی فراتر می‌رود، مراجعه به روان‌شناس کودک می‌تواند کمک بزرگی برای شناسایی علل این مشکلات و حل آن‌ها باشد. رزرو وقت و صحبت با برترین مشاوران کودک با شماره های 02122354282و 02122247100و 09035673050 و 09108347597 امکان پذیر است.

اهمیت خواب مستقل کودک

1. خوابیدن به‌تنهایی به کودک کمک می‌کند که احساس استقلال و خودکفایی کند.
2. کودک می‌آموزد که می‌تواند بدون وابستگی به والدین از پس موقعیت‌های چالش‌برانگیز (مانند خوابیدن) برآید.
3. کودکانی که مستقل می‌خوابند، اغلب بهتر می‌توانند در صورت بیدار شدن در نیمه‌شب، مجدداً خودشان به خواب بروند.
4. خودتنظیمی باعث کاهش اضطراب و بهبود تمرکز در سنین بالاتر می‌شود.
5. کودکانی که از نظر عاطفی مستقل‌تر هستند، معمولاً در محیط‌های اجتماعی مانند مهدکودک یا مدرسه راحت‌تر با دیگران تعامل می‌کنند.
6. خواب مستقل کمک می‌کند تا کودک یاد بگیرد که جدایی موقت از والدین نگران‌کننده نیست.
7. این فرآیند می‌تواند از بروز اضطراب جدایی شدید در آینده جلوگیری کند.

پیشنهاد مشاور: سلامت خواب نوزاد خود را تضمین کنید

 

 

 

 

طرحواره محرومیت عاطفی یک مفهوم روانشناختی است که شامل این باور عمیق است که نیازهای عاطفی فرد در روابط برآورده نمی شود.

طرحواره محرومیت هیجانی

طرحواره محرومیت هیجانی اغلب از تجارب غفلت یا نیازهای عاطفی برآورده نشده در دوران کودکی ایجاد می شود که منجر به مشکلات در بیان احساسات و ایجاد ارتباط سالم با دیگران می شود.

ایده اصلی در این است که نیازهای عاطفی فرد برای حمایت، درک، و اعتبار به طور مداوم در روابط برآورده نمی شود.

ریشه های این طرحواره معمولاً از بی توجهی مداوم یا عدم پاسخگویی توسط مراقبان در دوران کودکی ناشی می شود

انواع طرحواره محرومیت :

• محرومیت حفاظتی: احساس فقدان راهنمایی و محافظت.
• محرومیت از همدلی: احساس سوء تفاهم یا شنیده نشدن.
• محرومیت از تربیت: احساس عدم حمایت یا بی توجهی(منبع).

افراد مبتلا به این طرحواره اغلب احساس تنهایی، تلخی، افسردگی و قطع ارتباط با دیگران می کنند. آنها ممکن است برای بیان مؤثر احساسات خود مبارزه کنند و ممکن است در رفتارهای ناسازگاری مانند تأیید بیش از حد یا ایثارگری شرکت کنند. این رفتارها می تواند این باور را تقویت کند که نیازهای آنها برای دیگران سنگین است.

ریشه های تحولی طرحواره محرومیت هیجانی

ریشه‌های تکاملی طرحواره محرومیت عاطفی عمیقاً در تجربیات اولیه زندگی، به‌ویژه تجربیاتی که شامل مراقبان اولیه هستند، نهفته است. این طرحواره زمانی ایجاد می‌شود که نیازهای عاطفی کودک برای محبت، همدلی و حمایت به‌طور مداوم توسط مراقبین او برآورده نشده یا به درستی درک نشود. در اینجا برخی از جنبه های کلیدی مربوط به ریشه های تکاملی آن وجود دارد:

• ریشه های رشد

تجارب دوران کودکی: طرحواره محرومیت عاطفی اغلب از تجربیات دوران کودکی ناشی می شود که در آن مراقبان از ارائه حمایت عاطفی کافی شکست می خورند. این می تواند به دلیل بی توجهی یا به دلیل کمبود منابع (مثلاً به دلیل مشکلات سلامت روان) برای پاسخگویی به این نیازها رخ دهد.

دلبستگی ناایمن: مشابه الگوهای دلبستگی ناایمن، کودکان مبتلا به این طرحواره ممکن است احساس کنند که مراقبانشان شنیده نشده یا دیده نمی شوند و آنها را به این باور می رساند که نیازهای عاطفی آنها هرگز به طور کامل برآورده نمی شود.

منبع : طرحواره محرومیت هیجانی | احساس شنیده نشدن!

 

 

طرحواره نقص و شرم یکی از طرحواره های ناسازگار اولیه است که در طرحواره درمانی شناسایی شده است.

طرحواره نقص و شرم چیست؟

طرحواره نقص و شرم شامل باور عمیقی است که اساساً چیزی اشتباه یا معیوب در خود وجود دارد که منجر به احساس شرم و بی کفایتی می شود. این طرح‌واره می‌تواند در جنبه‌های مختلف زندگی، مانند ظاهر، ویژگی‌های شخصیتی، هوش یا شخصیت اخلاقی ظاهر شود.

ویژگی های کلیدی این طرحواره:

• نقایص درک شده: افراد دارای این طرحواره بر این باورند که دارای نقایص قابل توجهی هستند که آنها را برای دیگران دوست داشتنی یا غیرقابل قبول می کند.
• ترس از طرد شدن: از این می ترسند که اگر دیگران عیوب خود را کشف کنند، طرد شوند.
• شرم و انتقاد از خود: این افراد اغلب شرم شدیدی را تجربه می کنند و بیش از حد از خود انتقاد می کنند.

 

این علائم نشان می دهد که چگونه باورهای عمیق در مورد نقص می تواند بر ادراک فرد از خود و روابط بین فردی تأثیر بگذارد(منبع)

 

برای مطالب بیشتر :

منبع : طرحواره نقص و شرم چیست؟ من کافی نیستم!