سینا ابهری

 

 

 

آموزش تنها خوابیدن کودک فرایندی، زمان بر است و به انرژی زیادی نیاز دارد. بهترین کار این است که به صورت درست و روانشناسی این کار را انجام دهید. در ادامه مراحل و نکات مهم برای آموزش این مهارت ارائه شده است.

سن تنها خوابیدن کودک

بسیاری از متخصصان توصیه می‌کنند که نوزادان می‌توانند از 6 ماهگی به بعد به خوابیدن مستقل عادت کنند، زیرا در این سن، بیشتر نوزادان می‌توانند دوره‌های طولانی‌تر خواب را بدون نیاز به تغذیه شبانه تحمل کنند. خوابیدن جداگانه ممکن است شامل قرار دادن تخت نوزاد در اتاق خودش یا جدا شدن از تخت والدین باشد، میزان جدا شدن بستگی به نیاز های کودکتان نیز دارد.

نشانه های زیر به شما ثابت می کند که کودک شما آماده جدا شدن است:

• اگر نوزاد بدون وقفه‌های متعدد در طول شب می‌خوابد، احتمالاً آماده یادگیری خواب مستقل است.
• زمانی که نوزاد دیگر نیاز به چندین وعده تغذیه در شب ندارد، آموزش خواب مستقل آسان‌تر خواهد بود.
• اگر نوزاد در محیط خواب خود احساس امنیت دارد، این می‌تواند نشانه خوبی باشد.

 

 مراحل جدا کردن کودک

 1.آماده سازی ذهنی

اگر کودک به سنی رسیده است که می توانید با او حرف بزنید، درباره اهمیت خوابیدن به‌صورت مستقل صحبت کنید. از زبان ساده و متناسب با سن او استفاده کنید و توضیح دهید که این مرحله‌ای از بزرگ‌شدن است.

 2. ایجاد محیطی دلپذیر

مطمئن شوید که اتاق کودک فضایی آرام و امن دارد. از رنگ‌های ملایم، نور مناسب و دمای متعادل استفاده کنید. حتما عروسک مورد علاقه اش را در کنار او قرار دهید و قبل از خواب به او شب بخیر بگویید و او را ببوسید.

اگر کودک شما به طور مداوم با مشکلات خوابیدن تنها مواجه است و این مشکلات از حد طبیعی فراتر می‌رود، مراجعه به روان‌شناس کودک می‌تواند کمک بزرگی برای شناسایی علل این مشکلات و حل آن‌ها باشد. رزرو وقت و صحبت با برترین مشاوران کودک با شماره های 02122354282و 02122247100و 09035673050 و 09108347597 امکان پذیر است.

3. روتین شبانه

فعالیت‌های منظم قبل از خواب، مانند حمام گرم، خواندن داستان یا لالایی خواندن، به کودک کمک می‌کند که بدنش برای خواب آماده شود. انجام روتین در خواب کودک تاثیر زیادی دارد. از گوشی و تلویزیون قبل از خواب خودداری کنید. حتما ساعت خواب معینی داشته باشید حتی اگر در خانه خود نیستید.

4. آموزش تدریجی

اگر کودک شما با جدایی ناگهانی مخالفت کرد و شب ادراری یا علائم دیگر را تجربه کرد سعی کنید این روند را تدریجی کنید به طور مثال ابتدا کنار تخت کودک بنشینید تا احساس امنیت کند. هر شب فاصله خود را بیشتر کنید تا در نهایت او بتواند به‌تنهایی بخوابد. اگر نصف شب پیش شما امد با او به تختش برگردید و کنارش بنشینید تا احساس آرامش کند.

5. صبور باشید

طبیعی است که کودک ابتدا مقاومت کند. صبور باشید و برنامه خود را ادامه دهید و ناامید نشوید. حتما با همسرتان یک روش را پیش بگیرید.

به یاد داشته باشید که هر نوزادی منحصربه‌فرد است، بنابراین برخی ممکن است زودتر یا دیرتر از دیگران برای خواب مستقل آماده شوند.

6. کودک را قبل از خواب بغل کنید

بسیاری از والدین این اشتباه را مرتکب می شوند که فکر می کنند نباید نوزاد خود را قبل از خوابیدن در آغوش بگیرند یا در آغوش بگیرند. اینطور نیست! من همیشه توصیه می کنم که کودک شما قبل از خواب مدتی آرام را در آغوش یکی از عزیزانش بگذراند.

نکته خیلی مهم این است که کودکتان را قبل از خواب تسکین ندهید به این شکل کودک احساس می کند که چیز بدی در انتظارش است و نگران تر می شود.

مهم است که در زمان مناسب به گریه های کودک پاسخ دهید، اگر خیلی سریع به سراغ نوزادتان بروید، او یاد نمی گیرد که تنها بخوابد. اگر کودکتان را برای مدت طولانی رها کنید تا گریه کند، آنقدر مضطرب می‌شود که خوابیدن برای او سخت و حتی غیرممکن است.

 

7. عدم تغییر محیط خواب

هرگونه تغییر در محیط خواب، مانند تغییر در تخت یا وسایل اتاق، می‌تواند باعث اضطراب کودک شود. از تغییرات ناگهانی اجتناب کنید.

8. نظارت از راه دور

در صورتی که کودک به تنهایی نمی‌خوابد یا نگران او هستید، از یک دستگاه مانیتور خواب برای نظارت بر او استفاده کنید.

9. تدوام و ارزیابی مداوم

ارزیابی پیشرفت کودک در طول زمان مهم است. اگر کودک همچنان به سختی به خواب می‌رود، ممکن است نیاز به تغییر روش‌ها داشته باشید.

اگر کودک شما به طور مداوم با مشکلات خوابیدن تنها مواجه است و این مشکلات از حد طبیعی فراتر می‌رود، مراجعه به روان‌شناس کودک می‌تواند کمک بزرگی برای شناسایی علل این مشکلات و حل آن‌ها باشد. رزرو وقت و صحبت با برترین مشاوران کودک با شماره های 02122354282و 02122247100و 09035673050 و 09108347597 امکان پذیر است.

اهمیت خواب مستقل کودک

1. خوابیدن به‌تنهایی به کودک کمک می‌کند که احساس استقلال و خودکفایی کند.
2. کودک می‌آموزد که می‌تواند بدون وابستگی به والدین از پس موقعیت‌های چالش‌برانگیز (مانند خوابیدن) برآید.
3. کودکانی که مستقل می‌خوابند، اغلب بهتر می‌توانند در صورت بیدار شدن در نیمه‌شب، مجدداً خودشان به خواب بروند.
4. خودتنظیمی باعث کاهش اضطراب و بهبود تمرکز در سنین بالاتر می‌شود.
5. کودکانی که از نظر عاطفی مستقل‌تر هستند، معمولاً در محیط‌های اجتماعی مانند مهدکودک یا مدرسه راحت‌تر با دیگران تعامل می‌کنند.
6. خواب مستقل کمک می‌کند تا کودک یاد بگیرد که جدایی موقت از والدین نگران‌کننده نیست.
7. این فرآیند می‌تواند از بروز اضطراب جدایی شدید در آینده جلوگیری کند.

پیشنهاد مشاور: سلامت خواب نوزاد خود را تضمین کنید